Tesadüfler her zaman geçerlidir…

Süreyya ORAL Gazetecilik mesleği haber peşinde koştururken bazen de tesadüflerle gelir ayağına… Ama meslek etiği gereği bir olaya gitmeden önce o konuyla ilgili bilgi sahibi olmalı insan… Bu hem çekilecek fotoğrafların daha anlamlı hale gelmesine, hem de kişilere güncel konularla ilgili soruların sorulmasına yardımcı olur.. Kısaca özetlersek bir olaya bir toplantıya gitmeden önce ders çalışmak gerekir… Bazen çalışılan ders yetmez bir tesadüf ve soğuk kanlı çalışma bile insanın hayatını değiştirir.. 1972 yılında Genelkurmay Başkanı Orgeneral Memduh Tağmaç’ın emeklilik törenini izlemek için Genelkurmay Başkanlığının bahçesindeyiz.. Önden yapılan konuşmalardan sonra Tağmaç kürsüye çıktı ve konuşmaya başladı.. Bütün foto muhabirleri konuşma başlar başlamaz fotoğraflarını çektiler ve kenara çekildiler.. Tağmaç’ın konuştuğu kürsünün önü bomboştu ve konuşmasının sonuna doğru kürsünün önüne giderek fotoğraf çekmeye başladım.. Tağmaç konuşmasını bitirir bitirmez gözlüğünü çıkardı ve gözyaşlarını silmeye başladı… Ben de bu anda birkaç kere deklanşöre bastım.. O anı ölümsüzleştirmiştim… Ancak o dönem çalıştığım Yeni Halkçı gazetesi bu fotoğrafı kullanmadı.. Ama Yazı işleri Müdürümüz Cemal Saltık, Milliyet Ankara temsilcisi Orhan Tokatlı’yı arayarak fotoğraftan bahsetti… Tokatlı hemen fotoğrafı aldırdı ve ertesi gün manşetten Milliyet gazetesinde yayınlandı.. O dönem Milliyet Genel Yayın Müdürü olan Abdi İpekçi’nin talimatıyla fotoğraf için maddi ödül verildi.. O ödül parası okuduğum Özel Başkent Gazetecilik Yüksek Okulun da benim yaklaşan okul taksidini karşılamıştı.. Bu vesile ile adlarından bahsettiğim meslek büyüklerimi de burada rahmetle anıyorum.. Hepsinin mekanları cennet olsun…