Oldu mu, yakıştı mı?

Mehmet Necati GÜNGÖR Ulu dedelerim Rize’nin Cimil’in den Erzurum’a gelmişler. Cimil, İkizdere’ye bağlı bir yer. Gidip görmediğim bir yer ama, uzaktan da olsa ilgileniyorum. Orada halkın haklı bir direnişi var. O güzelim coğrafyayı rant uğruna delik deşik eden bir müteahhidin taşocağı açma sevdasına artık bütün Türkiye isyan ediyor. Kesmedik ağaç, bulandırılmadık, kurutulmadık dere bırakmıyorlar. İyi Parti’nin kadın lideri, ülkenin her köşesine gittiği gibi buraya da gidip halkın derdini anlamak, çözüm önerilerini iktidara sunmak istiyor. Oradan komşu ilçeye geçiyor. O da ne? Karşısına Müslüman olduğu giyiminden kuşamından belli bir kadın çıkıp; “PKK’yla bir olup buralara nasıl geliyorsun?” diye absürt bir soru soruyor. Akşener, soruyu anlamaya çalışırken, kadın ikinci salvoya atıyor: “CHP ile bir olup PKK’ya hizmet etmiyor musun?” Mealen böyle. Akşener, kadına dönüyor, “bunu bana mı söylüyorsun, bak, ezan okunuyor, seni Allah’a havale ediyorum, Allah’a havale ediyorum.” diyor. Sorudan cehalet fışkırdığına mı yanalım, ucuz yandaşlığa mı? Neye yanarsak yanalım, kimi Allah’a havale edersek edelim, onların derdi başka. Üstelik bir grup, “yakın! taşlayın!” diyerek ayaklarına kadar gelmiş olan misafir lidere karşı bir linç girişimini sergilemek istiyor. Aynısını bir cenaze töreninde CHP liderine yaptılar. Utanmıyorlar, arlanmıyorlar, rezil oluyorlar ama uslanmıyorlar. Trollük böyle bir şey olmalı. Bu olay, mertliği ile, kadına olan saygısıyla isim yapmış Karadenizli kardeşlerimize yakışmadı. Utanılacak bir şey! Ayaklarına kadar gelmiş olan misafire, hem de kadın misafire böyle bir davranışı kabile kültüründe bile görmek mümkün değildir. Neyse ki, Akşener’e refakat etmek üzere oraya gitmiş olan Erzurumlu partililer, genel başkanlarına daha fazla taşkınlık yapılmasına izin vermediler. Akşener de, olaylar daha fazla büyümesin diye ziyaretini yarıda kesip İstanbul’a döndü. Hemşerilerimi hem alkışlıyor, hem teşekkür ediyorum. Olmadı, bu olay Karadenizliye yakışmadı!