Muhalefetten beklentiler

Mehmet Necati GÜNGÖR Ekonominin gidişi halkımızı umutsuzluğa sevk ediyor. Sokaktan sızlanma sesleri geliyor. Hepsi geçim sıkıntısı ile ilgili. Hükümetin asgari ücrete yaptığı iyileştirme ne kadar iyileştirecek, belirsiz. Bazı iktisatçıların görüşlerine göre rahmetli Erbakan’ın başbakanlığında olduğu gibi emekliye, işçiye, memura yüksek bir zam gelmedikçe toplumu rahatlatmak imkânsız. Hükümet, asgari ücreti hangi seviyeye getirirse getirsin, artan enflasyon ve paramızın değerindeki düşüşler karşısında bunun ferahlatıcı bir unsur olmayacağı aşikâr. Onun için, muhalefetten neyi, nasıl yapacaklarına dair ortak ve inandırıcı bir ses bekleniyor. 6 muhalefet partinin bu konuda bir takım altyapı çalışmaları yaptıkları biliniyor. Genel Başkanların yapacakları ortak açıklamada, toplumu bu gidişten kurtaracak tedbirlerin açıklıkla ortaya konulması gerekiyor. Hatta, bölgeler ve iller bazında kalkınmanın nasıl gerçekleştirileceğine, işsizliğin nasıl giderileceğine dair çekirdek tedbirlerin neler olacağı merak konusudur. Muhalefet, oylarını yukarılara zıplatacak atılımlar yapmadıkça, bu iktidarın gidiciliğine toplumu inandırması zor alacaktır. CHP Genel Başkanının somut vaatleri karşılık bulmasına rağmen, yeterli bulunmuyor. Diğer muhalefet partileriyle birlikte ortak bir deklarasyon hazırlanması ve toplumun ortak bir ses ve ortak bir çözüm etrafında ikna edilmesi bekleniyor. İstanbul seçimlerinde olduğu gibi, Kürt seçmenlerin de gönülleri alınarak muhalefet ittifakına dahil edilmeleri, hem CHP’den, hem İyi Parti’den beklenmektedir. Hukuk Reformunun nasıl olacağı, güçlendirilmiş parlamenter sisteme nasıl geçileceği, parti içi demokrasilerin nasıl işletileceği, seçim barajının ne olacağı, Senatonun yeni sistemin içine alınıp alınmayacağı gibi hususlar muhalefet liderleri tarafından halka açıkça anlatılmalıdır. Kalkınma ve işsizliğin azaltılması gibi konularda uygulanacak projelerde ekonomik sistemin serbest Pazar ekonomisi şeklinde mi, karma ekonomi şeklinde mi olacağı açıkça ifade edilmelidir. Karma ekonomik sistemin gelişmemiş bölgelerimizde nasıl işletileceği, il bazında yapılacak yatırımlar mümkünse liste halinde açıklanmalı ki, geniş bir alçı kitlesi üzerinde etkili olabilsin, böylece muhalefetin oy tabanlarında hissedilir artışlar olsun. Meselâ Güneydoğu illerimize yönelik mesajlar içinde anadilde eğitim gibi hususlara yer verilip verilmeyeceği hususu, özellikle bir kısım Kürt vatandaşlarımız tarafından merak edilmektedir. Ortak deklarasyonda: Yeni iktidar oluşumunun vatandaşlar arasında ayırım gözetmeden nasıl uygulanacağı, Yargının nasıl bağımsızlaştırılacağı, Yoksulluğun hangi yöntemlerle alt edileceği, Gelirin katmanlar arasında nasıl dağıtılacağı, Bir “sosyal denge vergisi”nin konulup konulmayacağı Gibi hususlara yer verilmesi yerinde olacaktır.