20'li yaşlarda Yenimahalle

Yenimahalle'nin kurulduğu yıllarda inşa edilen binalar, 1970’lere gelindiğinde hala ilk günkü mimari yapısını koruyordu. Her sokakta, Cumhuriyet döneminin modern konut anlayışının izlerini görmek mümkün.

Planlı kentleşmenin simgesi olan Yenimahalle, uçaktan bakıldığında adeta bir kağıt üzerindeki plana sadık kalmış gibi görünüyor. Binaların düzeni, yeşil alanlar ve yollar mükemmel bir uyum içinde.

Mahalle kültürünün canlı olduğu bu yıllarda, parklar ve bahçeler sadece yeşil alanlar değil, aynı zamanda dostlukların filizlendiği yerlerdi. Komşuluk ilişkileri, sıcak ve samimi bir bağ ile şekillenirdi.

1970'lerin Yenimahallesi'nde komşuluklar, sadece aynı sokakta oturan insanları değil, ortak bir yaşam kültürünü de ifade ediyordu. Sokaklar çocukların oyun alanı, yetişkinlerin buluşma noktasıydı.

Tek katlı bahçeli evler, geniş yollar ve sosyal alanlar. Yenimahalle'nin o dönemdeki yapılaşması, toplumsal bir aidiyet duygusuyla birleşiyor ve mahalleyi daha da sıcak bir hale getiriyordu.

Mahallede herkes birbirini tanır, günlük yaşamın ritmi dostluklar üzerine kurulurdu. Sabahları selamlaşmalar, akşamüstü komşu ziyaretleri sıradan bir günün en güzel anılarıydı.

Yenimahalle’nin kuruluş amacı, çalışan kesim için kaliteli ve uygun yaşam alanları yaratmaktı. Bu fotoğraf, sosyal konut anlayışının başarılı bir örneği olan binaları gözler önüne seriyor.

Yüksek apartmanların olmadığı, doğayla iç içe bir yaşam sunan Yenimahalle'de, binalar kadar insanlar da sıcak ve samimiydi. Her ev, bir dost kapısıydı.

Yenimahalle’nin planlı yapısı, geniş park ve yeşil alanlara da ev sahipliği yapıyordu. Mahalle sakinleri, özellikle yaz aylarında, bu alanlarda bir araya gelerek keyifli zaman geçirirdi.

Binalar kadar insan ilişkilerinin de sağlam olduğu bu dönemde, mahalle kültürü en parlak dönemini yaşıyordu. 1970’lerin Yenimahalle’si, dostlukların ve komşulukların en sıcak olduğu yıllardı.