Ayvalık'ta festival son gününde

Haber Merkezi - Büyük bir coşkuyla ikinci kez sinemaseverlerle buluşan Ayvalık Uluslararası Film Festivali, dolu dolu geçen gösteri ve söyleşilerle sona eriyor. Festivalde filmlerin ardından gerçekleşen söyleşilerde yönetmenler ve film ekipleri seyircilerin sorularını yanıtladı. Yolları bir tiyatro kursunda kesişen, her biri kendi hayat mücadelesini veren üç kadının öyküsünü anlatan Ayna Ayna filminin gösterimi sonrası söyleşide Belmin Söylemez, “Filmin iki çıkış noktası var. Birincisi Şenay Aydın'ın Frida tutkusu ve bu tutkuyu benimle paylaşması. O sırada ilk uzun metraj filmim Şimdiki Zaman’ın oyuncu seçmelerini yapıyordum. Orada tanıştığım genç kadın oyuncuların hikâyeleri beni çok etkiledi. Çünkü tiyatroyla ilgileniyorlardı, idealist şekilde tiyatro yapıyorlardı. Ben de o oyunları gidip izliyordum. Frida ve Aylin karakteri böyle oluştu. Daha sonra da Lale karakteri eklendi hikâyeye. Yaşadığımız İstanbul'u, Türkiye'de yaşadığımız o gergin ruh hâlini ve klostrofobiyi yansıtmak istedik,” dedi. Hasta annesiyle vedalaşmak için gençliğinin geçtiği kasabaya geri dönen İshak’ı odağına alarak ülkenin ahvaline dair bir hikâye sunan Karanlık Gece filminin gösterimi sonrasında da yönetmen Özcan Alper: “Önceki filmlerimde hep mağdurun tarafından bakmıştım. Bu sefer filmin konusu kötülük olunca, çoğunluğun tarafından bakmaya, onların ruh hâline, onları kötülüğe iten nedensellik üzerine kafa yormaya çalıştım. Hikâyede sadece mağdurun tarafına değil, failin tarafına geçmenin de doğru olduğunu düşündüm. Senaristimiz Murat Uyurkulak ile de çok tartıştık. Zor bir karardı, çok bıçak sırtı bir mesele bu. Söz konusu olan bir linçse o taraftan bakmak gerekiyordu. Hepimizin karanlık bir gecesi vardır savıyla bu filmi tartışmak istedim,” dedi. Filmin başrolünde yer alan Berkay Ateş “Benim Berkay olarak oynarken de yazarken de en çok ilgilendiğim şey insanın zaafları. O zaaflar bir sürü alan açıyor. İshak’ın hep kendi hayatına, vicdanına, bütün duygularına bakmaya çalıştık. Ne doğru ne yanlış ya da ne savundun ne eleştirdinden ziyade, onun gerçek bir insan olması benim bir oyuncu olarak en çok yapmak istediğim şeylerden biriydi,” dedi. İlk gösterimi bu yıl Berlin Film Festivali’nin Karşılaşmalar bölümünde gerçekleşen Kör Noktada filminin gösterimi yönetmen Ayşe Polat, oyuncular Çağla Yurga, Ahmet Varlı ve Nihan Okutucu’nun katılımıyla gerçekleşti. Faili meçhul cinayetleri merkezine alan ve üç bölümden oluşan filmde, her bölümde aynı olaylar başka bir karakterin gözünden anlatılıyor. Ayşe Polat filmiyle ilgili, “Bu projenin başlangıcı Cumartesi Anneleri ile karşılaşmamla oldu. Kör Noktada bir üçlemenin son filmi. Bu üçlemedeki önceki filmler de bireysel ve kolektif tramvayı, onun izlerini anlatıyordu. Kör Noktada da travmanın hissiyat ve algısını film diliyle anlatmak istedim. Üç bölüm, filmin çekim senaryosunda da vardı. Kurguda en çok zaman geçirdiğimiz şey, kameralar arasında geçiş yaptığımız anlardı. Bir sahneyi üç kamerayla çekmemiz oldukça yorucuydu. Filmi sadece dram olarak anlatmak yetersizdi. Gizem ögeleri eklemek daha ilgi çekici kıldı,” dedi. Jafar Panahi’nin gerçek ve kurmacanın iç içe geçtiği filmi Ayı Yok / No Bears gösterimi sonrasında filmin idari yapımcısı Nader Saeivar, kurgucusu Amir Etminan ile yürütücü yapımcısı ve filmde rolü olan Sinan Yusufoğlu’nun katılımıyla gerçekleşen söyleşide Saeivar çekim sürecine dair, “Filmde tek bir köy görüyorsunuz, ancak biz filmi üç farklı köyde çektik. Panahi'nin İran'da çekim yapması yasak olduğu için 'yeraltı’ sineması yapıyoruz. Set sürecinde de bu nedenle zorluklar yaşıyoruz. Sürekli mekân değiştirmek zorunda kalıyoruz ama bu zorluklara rağmen çalıştığımız köy halkı çok yardımcı oldu bize. Sonrasında İstanbul çekimleri başladı,” dedi. İstanbul çekimlerinde yer alan uygulayıcı yapımcı Yusufoğlu, “İstanbul kısmında küçük bir ekiple çalıştık, Panahi İran’daki evinden internet yoluyla yönetti filmi. Dünyada belki bir ilk bu. Bu kadar politik ve kişisel bir filmin, böyle zorluklar içinde yapılmasını ilham verici buluyorum. Panahi sineması çok güçlü ve film yapımına dair çok öğretici. Panahi sinemanın ve mekânın sınırlarını zorlayan bir yönetmen," dedi. Festivalde Mey|Diageo’nun katkılarıyla verilen “Yeni Bir Senarist” Ödülü’nün sahibi Umut Subaşı, yeni neslin gelecek kaygısını dört genç üzerinden alçak perdeden bir mizahla anlatan Sanki Her Şey Biraz Felaket filminin gösterimi sonrasında “Bu, bir kişinin ya da bir şeyin filmi değil, bir kuşakla ilgili. Filmde dört karakter olacağı en baştan beri belliydi. Sonra karakterleri biraz oturtmaya başladım ve onlar bir şekilde iç içe geçmeye başladı. Benim için senaryoyu yazarken en uğraştırıcı şey yapıyı kurmak ve inşa etmekti,” dedi. Cemre Erül, “Filmi herhalde 25 kere izledim. Her izlediğimde başka bir şey hissediyorum. Bence bu hem filmin çok katmanlı olduğunu gösteriyor hem de bizim ne hissettiğimizi çok güzel yansıtıyor,” derken oyuncu Melisa Bostancıoğlu “Biz filmi çektiğimizde ben konservatuvar son sınıf öğrencisiydim. Filmi bugün izlediğimde sınıf arkadaşlarımın, benden önce mezun olan arkadaşlarımın ve kendimin şu anki duygularını ne kadar güzel aktarmışız gibi hissettim. Oynarken bunun bu kadar farkında değildim. Şu anda ben de iş kovalayan bir oyuncu olarak gerçekten yaşadığımız şeyleri olabildiğince yansıttığımızı düşünüyorum,” dedi. Sinemanın Malzemesi: Oyuncu ve Kurgucu Kurgucu ve Malzeme başlıklı konuşmada Bizim Büyük Çaresizliğimiz, Gişe Memuru, Anons, Kızkardeşler ve Kar ve Ayı gibi filmlerin kurgucusu Çiçek Kahraman, kurgu yaparken önüne gelen malzeme ve onunla nasıl ilişki kurulduğunun öneminden, malzeme ve sanatçı arasındaki bazen boğuşmaya varan ilişkiden söze başladı. Tıpkı heykeltıraş ya da marangoz gibi malzemenin tabiatını kavramak gerektiğini söyleyerek, iki tür malzeme olduğunun altının çizdi. Kurgu masasına gelen malzeme ve birtakım çağrışımlar taşıyan arşiv malzeme ile çalışmaya dair tecrübelerini paylaştı. Diyaloga daha az yaslanan ve derdini başka film araçlarıyla anlatmaya çalışan yönetmenler kurguya daha çok yer bırakıyor derken, tek plan filmlerin de kendi kurgusu olduğunu belirtti. Oyuncu ve Malzeme başlıklı konuşmada ise usta oyuncu Tilbe Saran oyuncuyu aslında bir mitolojik karakter olan Ouroboros’a yani kuyruğunu yiyen ejderhaya benzettiğini, oyuncunun malzemesinin kendi hayatı, bedeni, sesi, yaşadıkları ve aynı zamanda yaşayamadıkları, bir de hayatının geçtiği coğrafya olduğunu söyleyerek sözlerine başladı. İyi yazılmış rollerin defalarca oynanabilmesinin de metinde oyuncuya farklı yorumlama fırsatı vermesinden kaynaklandığını söyleyen Saran, oyunculuğun size alan açan ya da tamamen kendi kafasındakini gerçekleştirmek isteyen farklı yönetmenlerle çalışmaya göre değişebileceğini belirtti. Oyuncuların tiyatroyu daha fazla sevmesinin sebebini de sahnenin oyuncuya ait olması olarak açıkladı. Saran’ın oyuncular için önerisi ise; zihinsel, ruhsal ve fiziksel kasları mümkün olduğu kadar geniş tutmak, geniş bir yelpazede olmak gerektiği oldu. Böylece oyuncuların aynı tip rolleri oynamak zorunda kalmayacaklarını söyledi.