Asayiş ekipleri her yerdeydi…

Süreyya ORAL 1970 li yılların başında kurulmuştu.. Almanya’dan hibe kaplumbağa Vosvos lar ile tenteli Amerikan Jeepleri ekipleri kullandığı araçlardı. Ekipler de görev alacak amir ve memurlarda bütün şubelerden seçilmişlerdi. İçlerinde Narkotik Şubeden, Mali Şubeden, Trafik Şubesinden ikinci ve birinci şubelerden polisler vardı.. Kısımın adı ikinci şube asayiş ekipleri idi ve 7. Kısım olarak biliniyordu.. Konuşlanma yeri ise 19 mayıs stadının içindeydi.. O yıllarda semt karakollarında ise yeterli araç ve gereç yoktu olaylara müdahalelerde de zorluklar çekiyorlardı…7 kısım ekipleri o manada karakollara can simidi oldu... Her olayda karakol ekiplerinden önce 7. Kısım ekipleri olay yerindeydi.. O yıllarda bu ekipler hem olaylara müdahale ederken bir yandan da Başkent’in altını üstüne getiriyorlardı.. Olay çıkma olasılığı bulunan halka açık yerlerin hepsi karış karış kontrol ediliyor herhangi bir olayın çıkmaması için büyük çaba harcanıyordu… Dur durak bilmeden çalışan ekipler, önce kahveler arkasından eğlence yerlerini karış karış kontrol ediyor, sabaha karşı ise soluğu İstanbul, Konya, Samsun yollarının kente girişlerinde yol kontrollerinde alıyorlardı… Bu kontroller sırasında Samsun yönünden gelen otobüslerde Karadeniz yapımı silah silahlar, Konya- Adana yolu girişinde yapılan kontrollerde kaçak eşya ile uyuşturucu, İstanbul yolunda yapılan kontrollerde ise evlerinden kaçan kızlar yakalanırdı… Bu kural yıllar boyunca hiç değişmedi… O dönem de değişmeyen bir şey daha vardı oda Emniyet Müdürü İbrahim Ural’ın ekipleri tebrik etmesi ve onları ödüllendirmesi…